İŞTE BU BENİM KENDİM YAZDIĞIM HİKÂYEM ALINTI DEĞİLDİR!!!!!!!!!!!!!!

Admin Yaş : 32 Kayıt tarihi : 21/02/09 Mesaj Sayısı : 37 Nerden : burgaz

SONSUZ SEVGİ

Günlerden bir gün bir genç kız ile delikanlı parkta tesadüfen karşılaşırlar ve tanışırlar. Delikanlı kızdan çok hoşlanır. Delikanlıda kızın ilgisini çekmiştir. Bunlar telefonda konuşmaya başlarlar araları çok iyidir.
Delikanlı ile genç kız çok iyi anlaşmaya başlarlar. Bir gün deli kanlı sevgili olmak istediğini söyler kızda kabul eder ve mutlu bir şekilde yaşamlarını sürdürürler. Sık sık buluşurlar, gezerler ve çok eğlenirler. İkisi de bu ilişkinin ileriye dönük bir ilişki olduğunu bilirler. Delikanlı artık dayanamaz ve kıza deniz kenarında bir yemekte iken evlenme teklifi eder. Kız buna sevinerek hiç düşünmeden teklifi kabul eder. Tesadüfen olan bu karşılaşma onların hayatlarını bir anda değiştirir. Nişan yapılır ve düğün günü gelir çatar. Düğün bir kır düğünüdür. Her şey hazırlanmış gelin ve damada masalarına kadar kırmızı güllerle yol yapılmıştır. Düğün saati gelir.
Bütün herkes artık ordadır ve bu mutlu günlerini görmek için gelmişlerdir. Delikanlı kızı gelinlikler içerisinde güllerden yapılmış olan yoldan getirirken kız bir anda yere yığılır kalır. Acilen hastaneye götürürler kızı ve dayanılması zor olan bir gerçek su üzerine çıkı verir. Kızın kanser olduğu hastalığın ilerlediği ve fazla bir şeyin yapılamayacağı söylenir. Delikanlının dünyası başına yıkılır. EN mutlu günleri bir anda nefret edilecek bir güne dönmüştür.
Bir süre sonra kız hastaneden çıkarılır. Delikanlının artık dünyası yıkılmıştır. Kendi canından bile çok sevdiği kişinin öleceğini bildiği halde bir şey yapamayacağını bildiği için içten hep kendini yer. Artık o gelmesini istemediği zaman gelmiştir.
Kız fenalaşmıştır delikanlı acilen hastaneye kaldırır. Ancak yapılan tedavilere rağmen kız hayata gözlerini kapatır. Ölüm anında bile kızın yanında olan delikanlı en çok sevdiği kişinin artık dünyada olmadığını düşündükçe delirir.
2 gün sonra kızın cenazesi toprağa verilirken en başta kızın annesinin yanında onları teselli etmeye çalışır ancak en büyük acıyı kendisi çektiğini bilir bu acıyı içine atmaktadır. En sevdiği kişinin tabutuna bakmakta ve uzun uzun düşünceler içine dalmaktadır. Akşam olunca evine döner. Kız ile olan fotoğraflarını eline alır ve tek tek hepsine bakar ve ağlar. Eline kalem ve mektup alır bir şeyler yazmaya başlar. Ertesi sabah annesi delikanlının evine gelir kendisinde bulunan anahtarla kapıyı açar. Delikanlıya kahvaltıyı hazırlar ve onu uyandırmaya gider. Kapıyı açar hiçbir zaman aklına gelmeyecek bir görüntüyle karşılaşır. Kadının ayak bağları çözülür ve bir anda yere düşer. Delikanlı kendisini asmıştır.
Kadın kendine geldiğinde yatak odasında masanın üzerinde duran kâğıdı görür alıp okumaya başlar ve kâğıt ta şunlar yazmaktadır;

ONU GÖRDÜĞÜM GÜN NEDEN YAŞADIĞIMI ANLAMIŞTIM ONU KAYBETTİĞİM GÜN İSE NEDEN ÖLMEM GEREKTİĞİNİ ÇÜNKÜ BEN ONSUZ BİR HİÇTİM. EVLENME GÜNÜMÜZ ASLINDA BİZİM ÖLÜM GÜNÜMÜZMÜŞ BUNU GEÇ ANLADIM. FARK ETTİĞİMDE İSE ARTIK ÇOK GEÇ OLMUŞ
SEVDİĞİMİ KAYBETMİŞTİM. ARTIK ONSUZLUĞA DAYANAMIYORUM O BENİM KALBİM Dİ, YAŞAMA SEVİNCİMDİ. YAŞAMA SEVİNCİMİ ELİMDEN ALDILAR ARTIK BENDE BİR ÖLÜYÜM. ARKAMDAN KİMSE ÜZÜLMESİN ÇÜNKÜ BEN ÇOK MUTLUYUM SEVDİĞİME GİDİYORUM. HOŞÇAKALIN………….
Yazıyordu mektupta. Daha sonra kadın oğluna baktığında yüzünde bir tebessüm gördü oğlu aslında mutluydu bunu yapmakta. Ancak kadın ağlamaktan gözleri kör olacaktı. Kadın bu aşkın iyi bir şekilde noktalanmasını isterdi ama öyle olmamıştı. Delikanlının mezarı sevdiği kızın tam yanına gömül dü çünkü onları ölüm bile ayıramamıştı………..

İŞTE SEVGİ BÖYLEDİR BAZEN SİZİN HERŞEYİNİZ OLABİLİR.

YAZAN: ERDOĞAN ÖZGÜR

wwoooowwwww qöselmiş saoL paylaşım için xD